Er klinkt een geluidje uit de binnenzak van zijn jasje. De ‘ping’ van de afvalwijzerapp herinnert hem eraan dat het plastic afval morgen opgehaald wordt.
Theo Hordijk, tijdelijk woonachtig in Esbeek, is bijna 85 jaar en voor hem is zijn smartphone erg belangrijk. “Ik blijf betrokken bij mijn kleinkinderen, die me regelmatig foto’s en berichtjes sturen. Maar het is niet alleen leuk, ik krijg ook nieuwsberichten binnen en doe zelfs mijn bankzaken via de telefoon.”
Theo zou graag meer generatiegenoten vertrouwd zien raken met een smartphone. Juist op oudere leeftijd ligt de eenzaamheid op de loer, en kun je via sociale media makkelijk contact zoeken met vrienden, familie en kennissen. Ongeacht waar ze op dat moment rondhangen.
Natuurlijk, hij ziet ook de nadelen van deze mobiele technologie.
Kijk eens rond in een restaurant, waar aan menig tafeltje iemand naar zijn mobiel staart terwijl de ander een vraag stelt. Grote kans dat het antwoord gegoogeld en de discussie gedood wordt.
Multitasken heeft duidelijk minder sociale kanten.
Diezelfde dag ga ik langs bij ons moeder. Ze zit te breien in haar stoel. Het huidige project, een hippe shawl, is zo populair bij haar kleindochters dat er geloot zal moeten worden. “Jammer dat het door mijn pijnlijke gewrichten niet meer zo vlot gaat”, zucht ze.
Gelukkig heeft ze ook goed nieuws. Een moderne techniek gaat het mogelijk maken om de wekelijkse viering in de Beekse Petruskerk thuis te volgen. Moeder niet meer naar de kerk? Dan komt de kerk gewoon naar moeder. Via streaming rechtstreeks haar aanleunwoning binnen. Eigenlijk best handig, vindt ze. “Zo kan ik bidden en breien tegelijk en kan de loting van de shawl snel plaatsvinden.”
[Deze column is 20 april 2016 geplaatst in het Brabants Dagblad]
